Ο Νέος Χρόνος να ‘ναι Καλός, να είναι Ευλογημένος.

Φίλες και Φίλοι καρδιακοί.

Είστε όλοι, οι καλύτεροι,

αξιότιμοι και φίνοι.

Είτε σας ξέρω από παλιά

ή πρόσφατα σας γνώρισα

κι αντάλλαξα κουβέντα.

Τούτος ο Χρόνος πέρασε,

παίρνει πόδι και φεύγει,

ας πάρει κάθε μίζερο,

δύστυχο κι άγονο,

να αφήσει σαν κληρονομιά,

υγεία κι ευτυχία.

Ο Νέος Χρόνος να ‘ναι Καλός,

να είναι Ευλογημένος.

Να φέρνει Ελπίδα κι Χαρά,

Υγεία, Αισθήματα καλά,

Δικαιοσύνη κι Αλήθεια.

Ιωάννης ό φίλος. 2013

Οι Γυναίκες και πολύ περισσότερο οι Μάνες

Οι Γυναίκες και πολύ περισσότερο οι Μάνες,

θα φέρουν την αλλαγή στην Ελλάδα.

Κυρίες μου, Κάντε την Αρχή, μόνο εσείς γνωρίζετε πως θα καταφέρετε να κυριάρχηση στην Ελλάδα, η Αγάπη και η Κατανόηση.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΕΙ! ΑΛΗΘΩΣ ΕΤΕΧΘΕΙ!!

Από: http://koukfamily.blogspot.gr/2011/12/blog-post_3414.html

Ο εκ Παρθένου τεχθείς – ο «άνθρωπος εν πόνω και εν πληγή και εν κακώσει» (Ησ.53)

(Κατά Ματθαίον κεφάλαιο 2, 13)

Ο Ιησούς βρίσκεται κάτω από τη προστασία του Ιωσήφ. Ο Θεός δι΄ αγγέλου του παραγγέλλει: «παράλαβε το παιδίον». Ο Ιησούς δέχεται και γίνεται προστατευόμενος του ανθρώπου. Ο Ιησούς δέχεται την προστασία του ανθρώπου.

Έχουμε εντολή να παραλαμβάνουμε και να προστατεύουμε τον Ιησού. Ο Ιησούς ήταν, είναι και θα είναι ο διωκόμενος, ο άστεγος, ο πάσχων, ο πεινασμένος, ο φυλακισμένος, ο εγκαταλελειμμένος, ο «άνθρωπος εν πόνω και εν πληγή και εν κακώσει» (Ησ.53). Ο Θεός δίνει πολλές φορές τον Ιησού στα χέρια μας, στην αγκαλιά μας, για να τον προφυλάξουμε. Να τον προστατεύσουμε. Όπως τον έδωσε στα χέρια της Μητέρας Του και του Ιωσήφ. Όχι γιατί ο Ιησούς έχει ανάγκη από εμάς, αλλά γιατί εμείς έχουμε την ανάγκη Του. Ο Ιησούς δέχεται να είναι ο προστατευόμενός μας, για να είναι ο προστάτης μας.

Εμάς τους Έλληνες μας διακρίνει ένα είδος αχαριστίας που σε συνδυασμό με την φιλοδοξία, φιλαυτία και την υπερηφάνειά μας δεν μας επιτρέπει να ταπεινωθούμε, να αισθανθούμε την αδυναμία μας και να ζητήσουμε το Έλεος του Θεού και Πατρός μας για να αγωνιστούμε στο δύσκολο αλλά ευλογημένο και πνευματικά ωφέλιμο αγώνα της σωτηρίας της ψυχής μας. Ο Χριστός μας κατέβηκε στη γη από την μεγάλη του αγάπη για εμάς τους ανθρώπους. Για να μας δείξει ότι δεν είμαστε μόνοι σε αυτόν τον δύσκολο αλλά και ευλογημένο πνευματικό μας δρόμο για την σωτηρία τη ψυχής μας. Για να μας δείξει ότι όσες φορές και αν αμαρτάνουμε όσο βαρύ και αν είναι αυτό το αμάρτημα, σε όποιο πάθος και αν πέσουμε, είναι αυτός που μας περιμένει με αγάπη, με στοργή, σαν στοργικός πατέρας, σαν καλός και αληθινός φίλος μας, να στρέψουμε τις ψυχές μας σε Εκείνον, στην φιλευσπλαχνία του. Για αυτό τα Χριστούγεννα είναι χαρά και ευτυχία για όλους τους ανθρώπους, χριστιανούς, μουσουλμάνους, βουδιστές, άθεους, και χωρίς να το καταλαβαίνουν – χωρίς να το επιδιώκουν -αισθάνονται αυτή τη χαρά και την αγάπη του Χριστού γιατί ο Χριστός ήρθε στο κόσμο από αγάπη για όλους τους ανθρώπους γιατί απλά θέλει όλοι οι άνθρωποι να σωθούν και να γίνουν μέτοχοι της Βασιλείας του Θεού.

Όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που πεθαίνουν από τη πείνα, τη δίψα και από έλλειψη ιατροφαρμακευτικής βοήθειας, τη στιγμή μάλιστα που εμείς πετάμε στα σκουπίδια ότι φαγητά δεν μας αρέσουν ή αυτά που μας περισσεύουν. Η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας ανεβάζει πλέον τον αριθμό των παιδιών (μόνο των παιδιών) που φτάνουν στη δύση της ζωής τους σε 25.000 κάθε ημέρα. Είχε πει ο Ντοστογίεφκι: “Η ζωή και η ιστορία της ανθρωπότητας δε θα δικαιωθούν ποτέ, όσο σε αυτό το κόσμο πεθαίνει κι ένα μονάχα παιδί από πείνα”…

Επίσης γνωρίζουμε πολύ καλά ότι υπάρχουν αδελφοί μας άστεγοι που προσπαθούν να βρουν κάποιο κατάλυμα για να κοιμηθούν και να προστατευτούν από το κρύο κάτω από γέφυρες, σε σταθμούς των τρένων και του metro σε παγκάκια και οπουδήποτε αλλού μπορούν να βρουν λίγη ζεστασιά και να αποκοιμηθούν μέσα στο κρύο…

Υπάρχουν ακόμα αδελφοί μου και κάποιοι άλλοι άνθρωποι οι οποίοι είναι απομονωμένοι από τη κοινωνία στερούμενοι ένα από τα μεγαλύτερα αγαθά που μας έδωσε ο Θεός, την ελευθερία. Αυτοί είναι οι φυλακισμένοι, άνθρωποι που βρίσκονται σε σωφρονιστικά ιδρύματα για διαφόρους λόγους. Στις φυλακές της Ελλάδος κρατούνται 1.600 Έλληνες, συνάνθρωποί μας, «πλησίον» μας, οι οποίοι δεν έκλεψαν. Δεν σκότωσαν. Έπεσαν έξω στις δουλειές τους και είναι στη φυλακή για λόγους οικονομικούς…

Επίσης υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι βρίσκονται σε νοσοκομεία και σε διάφορα άλλα ιδρύματα οι οποίοι στερούνται ένα άλλο μεγάλο αγαθό, την υγεία. Αυτοί μπορεί να είναι είτε μικρά παιδιά είτε ηλικιωμένοι. Μπορεί να έχουν ανάγκη είτε από το να χαρούν με κάποιο παιχνίδι είτε από το να βγουν –έστω και για λίγο- από τη μοναξιά και τη ενδεχόμενη κατάθλιψη στην οποία ζουν …

Δυστυχώς έχουμε συνηθίσει στις ανέσεις και στη καλοπέραση χωρίς να εκτιμούμε τα αγαθά που έχουμε και να δοξάζουμε το Θεό για τα πλούσια ελέη Του. Το χειρότερο όμως είναι ότι γυρίζουμε τη πλάτη μας στον αδελφό μας που είναι ο ίδιος ο Χριστός.

Γνωρίζω αδελφοί μου πως οι περισσότεροι από εμάς -αν όχι όλοι- θέλουμε πάρα πολύ να απαλύνουμε το πόνο, τη θλίψη, τη μοναξιά και να βοηθήσουμε όσο μπορούμε να καλύψουμε τις ανάγκες των αδελφών. Είναι ευκαιρία λοιπόν τώρα στις γιορτινές μέρες –αν και ποτέ δε πρέπει να ξεχνάμε τον αδελφό μας, που μας έχει ανάγκη- να βοηθήσουμε όπως μπορεί ο καθένας μας όλους αυτούς τους συνανθρώπους μας.......

ΠΗΓΗ
από το Λόγια του Αέρα

Λέει ο παππούς στον εγγονό ...

Από George Gravaris

Λέει ο παππούς στον εγγονό «Θέλω να μου βρεις κανένα μπλε χάπι, ξέρεις.. Για κάθε χάπι εγώ θα σου αφήνω ένα εικοσάευρο κάτω από το μαξιλάρι σου.»

Πάει λοιπόν ο εγγονός, βρίσκει ένα Viagra και το δίνει στον παππού. Την επόμενη μέρα κοιτάει κάτω από το μαξιλάρι και βλέπει ότι ήταν τίγκα στο εικοσάευρο .

Τα μετράει, βλέπει και σκέφτεται ότι ο παππούς τα χασε από τη χαρά του και σκορπάει τη σύνταξη.
Πάει λοιπόν, τον βρίσκει και του λέει:

- «Αφού ρε παππού είπαμε ένα εικοσάευρο για κάθε χάπι, τι ήταν αυτό που έκανες;».

- Κοίταξε, λέει ο παππούς,
"
εγώ ένα εικοσάευρο σου άφησα, τα υπόλοιπα είναι της γιαγιάς σου.
"...

τρία βήματα δικαιοσύνης

Αγάπα όλους.
Εμπιστεύσου μερικούς.
Μην αδικήσεις κανέναν.

Αξίζει τον κόπο να το διαβάσετε ...

Από: http://www.magazine.gr/?arthro=7825



Με την πρώτη ματιά έβλεπε κανείς απλώς μια γριούλα.

Έσερνε τα βήματά της στο χιόνι, μόνη, παρατημένη, με σκυμμένο κεφάλι. Όσοι περνούσαν από το πεζοδρόμιο της πόλης αποτραβούσαν το βλέμμα τους, για να μη... θυμηθούν ότι τα βάσανα και οι πόνοι δε σταματούν όταν γιορτάζουμε Χριστούγεννα. Ένα νέο ζευγάρι μιλούσε και γελούσε με τα χέρια γεμάτα από ψώνια και δώρα και δεν πρόσeξαν τη γριούλα. Μια μητέρα με δυο παιδιά βιάζονταν να πάνε στο σπίτι της γιαγιάς. Δεν έδωσαν προσοχή.

Ένας παπάς είχε το νου του σε ουράνια θέματα και δεν την πρόσeξε.

Αν πρόσεχαν όλοι αυτοί, θα έβλεπαν ότι η γριά δε φορούσε παπούτσια. Περπατούσε ξυπόλητη στον πάγο και το χιόνι. Με τα δυο της χέρια η γριούλα μάζεψε το χωρίς κουμπιά παλτό της στο λαιμό. Φορούσε ένα χρωματιστό φουλάρι στο κεφάλι· σταμάτησε στη στάση σκυφτή και περίμενε το λεωφορείο. Ένας κύριος που κρατούσε μια σοβαρή τσάντα περίμενε κι αυτός στη στάση, αλλά κρατούσε μια απόσταση. Μια κοπέλα περίμενε κι αυτή, κοίταξε πολλές φορές τα πόδια της γριούλας, δε μίλησε.
Ήρθε το λεωφορείο και η γριούλα ανέβηκε αργά και με δυσκολία. Κάθισε στο πλαϊνό κάθισμα, αμέσως πίσω από τον οδηγό.
Ο κύριος και η κοπέλα πήγαν βιαστικά προς τα πίσω καθίσματα.
Ο άντρας που καθόταν δίπλα στη γριούλα στριφογύριζε στο κάθισμα κι έπαιζε με τα δάχτυλά του. «Γεροντική άνοια», σκέφτηκε.
Ο οδηγός είδε τα γυμνά πόδια και σκέφτηκε: «Αυτή η γειτονιά βυθίζεται όλο και πιο πολύ στη φτώχεια. Καλύτερα να με βάλουν στην άλλη γραμμή, της λεωφόρου».
Ένα αγοράκι έδειξε τη γριά. «Κοίταξε, μαμά, αυτή η γριούλα είναι ξυπόλυτη». Η μαμά ταράχτηκε και του χτύπησε το χέρι.
«Μη δείχνεις τους ανθρώπους, Αντρέα! Δεν είναι ευγενικό να δείχνεις». «Αυτή θα έχει μεγάλα παιδιά», είπε μια κυρία που φορούσε γούνα. «Τα παιδιά της πρέπει να ντρέπονται».
Αισθάνθηκε ανώτερη, αφού αυτή φρόντισε τη μητέρα της.
Μια δασκάλα στη μέση του λεωφορείου στερέωσε τα δώρα που είχε στα πόδια της. «Δεν πληρώνουμε αρκετούς φόρους, για να αντιμετωπίζονται καταστάσεις σαν αυτές;» είπε σε μια φίλη της που ήταν δίπλα της. «Φταίνε οι δεξιοί», απάντησε η φίλη της.
«Παίρνουν από τους φτωχούς και δίνουν στους πλούσιους».

«Όχι, φταίνε οι άλλοι», μπήκε στη συζήτηση ένας ασπρομάλλης. «Με τα προγράμματα πρόνοιας κάνουν τους πολίτες τεμπέληδες και φτωχούς». «Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν ν’ αποταμιεύουν», είπε ένας άλλος που έμοιαζε μορφωμένος.
«Αν αυτή η γριά αποταμίευε όταν ήταν νέα, δε θα υπέφερε σήμερα». Και όλοι αυτοί ήταν ικανοποιημένοι για την οξύνοιά τους που έβγαλε τέτοια βαθιά ανάλυση.
Αλλ’ ένας έμπορος αισθάνθηκε προσβολή από τις εξ αποστάσεως μουρμούρες των συμπολιτών του. Έβγαλε το πορτοφόλι του και τράβηξε ένα εικοσάρι. Περπάτησε στο διάδρομο και το έβαλε στο τρεμάμενο χέρι της γριούλας. «Πάρε, κυρία, ν’ αγοράσεις παπούτσια». Η γριούλα τον ευχαρίστησε κι εκείνος γύρισε στη θέση του ευχαριστημένος, που ήταν άνθρωπος της δράσης.
Μια καλοντυμένη κυρία τα πρόσeξε όλα αυτά και άρχισε να προσεύχεται από μέσα της. «Κύριε, δεν έχω χρήματα. Αλλά μπορώ ν’ απευθυνθώ σε σένα. Εσύ έχεις μια λύση για όλα. Όπως κάποτε έριξες το μάννα εξ ουρανού, και τώρα μπορείς να δώσεις ό,τι χρειάζεται η κυρούλα αυτή για τα Χριστούγεννα».
Στην επόμενη στάση ένα παλικάρι μπήκε στο λεωφορείο.

Φορούσε ένα χοντρό μπουφάν, είχε ένα καφέ φουλάρι και ένα μάλλινο καπέλο που κάλυπτε και τα αυτιά του. Ένα καλώδιο συνέδεε το αυτί του με μια συσκευή μουσικής. Ο νέος κουνούσε το σώμα του με τη μουσική που άκουε. Πήγε και κάθισε απέναντι στη γριούλα. Όταν είδε τα ξυπόλυτα πόδια της, το κούνημα σταμάτησε. Πάγωσε. Τα μάτια του πήγαν από τα πόδια της γιαγιάς στα δικά του. Φορούσε ακριβά ολοκαίνουρια παπούτσια. Μάζευε λεφτά αρκετό καιρό για να τα αγοράσει και να κάνει εντύπωση στην παρέα.
Το παλικάρι έσκυψε και άρχισε να λύνει τα παπούτσια του. Έβγαλε τα εντυπωσιακά παπούτσια και τις κάλτσες. Γονάτισε μπροστά στη γριούλα. «Γιαγιά, βλέπω ότι δεν έχεις παπούτσια. Εγώ έχω κι άλλα». Προσεκτικά κι απαλά σήκωσε τα παγωμένα πόδια και της φόρεσε πρώτα τις κάλτσες κι ύστερα τα παπούτσια του. Η γριούλα τον ευχαρίστησε συγκινημένη.
Τότε το λεωφορείο έκανε πάλι στάση. Ο νέος κατέβηκε και προχώρησε ξυπόλυτος στο χιόνι. Οι επιβάτες μαζεύτηκαν στα παράθυρα και τον έβλεπαν καθώς βάδιζε προς το σπίτι του. «Ποιος είναι;», ρώτησε ένας. «Πρέπει να είναι άγιος», είπε κάποιος. «Πρέπει να είναι άγγελος», είπε ένας άλλος. «Κοίτα! Έχει φωτοστέφανο στο κεφάλι!» φώναξε κάποιος. «Είναι ο Χριστός!» είπε η ευσεβής κυρία. Αλλά το αγοράκι, που είχε δείξει με το δάχτυλο τη γιαγιά, είπε: «Όχι, μαμά τον είδα πολύ καλά. Ήταν ΑΝΘΡΩΠΟΣ…».
πηγή: .alexiptoto.

Τρία προβλήματα....έξι λύσεις!!!

Από: mkanakaris 
Ημερομηνία: 14 Δεκεμβρίου 2013 - 3:12 μ.μ.
Θέμα: Fwd: FW: FW: Fwd: Τρία προβλήματα....έξι λύσεις!!!
Προς:

1ο πρόβλημα:

Όταν η NASA άρχισε να στέλνει αστροναύτες στο διάστημα, ανεκάλυψαν πως οι στυλογράφοι δεν δουλεύανε με βαρύτητα μηδέν, αφού η μελάνη δεν κατέβαινε για να γράψει.

Λύση A):

Μετά 6 χρόνια και $12,000,000.00 έφτιαξαν ένα στυλογράφο που δούλευε: κάτω από μηδέν βαρύτητα, ανάποδα, μέσα στο νερό,  σε οποιαδήποτε επιφάνεια και με θερμοκρασίες που κυμαίνονται από πολλούς βαθμούς υπό του μηδενός μέχρι τους 300 βαθμούς Κελσίου.

Λύση B):
Και οι Ρώσοι; Τι έκαναν; ...χρησιμοποίησαν μολύβια!

2ο πρόβλημα:

Μια πολύ μεγάλη εταιρεία καλλυντικών στην Ιαπωνία δέχθηκε παράπονα από κάποιον πελάτη που αγόρασε ένα κουτί με σαπούνι που ήτανε όμως άδειο...

Αμέσως το πρόβλημα εντοπίστηκε στο αυτόματο σύστημα μεταφοράς των κουτιών από το πακετάρισμα στο τμήμα αποστολής. Για κάποιο λόγο, ένα άδειο κουτί μπορούσε να περάσει με το υπάρχον σύστημα.

Οι υψηλά ιστάμενοι εζήτησαν απο τους μηχανικούς της εταιρείας την άμεση και πιό αποτελεσματική λύση. 

Λύση A):

Αμέσως πέσανε με τα μούτρα στη δουλειά και φτιάξανε μιά ανιχνευτική μηχανή ακτίνων Χ με οθόνες υψηλής διαύγειας που τις προσέχανε δύο άτομα και βλέπανε μη τύχει και περάσει κανένα κουτί άδειο.

Λύση B):

Όταν το ίδιο πρόβλημα παρουσιάστηκε σε μιά μικρή εταιρεία, η διεύθυνση δεν μπλέχτηκε με ακτίνες Χ, ρομπότ, ηλεκτρονικά κτλ. Αγόρασε έναν ισχυρό ανεμιστήρα και τον τοποθέτησε έτσι ώστε τα κουτιά να περνούν από μπροστά του. Όσα από αυτά είτανε άδεια έβγαιναν από την γραμμή παραγωγής....πετώντας!

3ο πρόβλημα:

Ένας ιδιοκτήτης αλυσίδας ξενοδοχείων πολυτελείας ταξίδεψε στις Ινδίες, σε μιά πόλη που την είχε επισκεφθεί δύο χρόνια πριν και, επίσης, κατέλυσε στο ιδιο ξενοδοχείο, που είτανε κατώτερης κατηγορίας από τα δικά του. Η υπάλληλος υποδοχής τον καλωσόρισε χαμογελαστή, λέγοντας:

'' Καλωσήρθατε και πάλι, κύριε! Τιμή κι'ευχαρίστησή μας να σας ξαναδούμε στο ξενοδοχείο μας!''

Τρομερά εντυπωσιασμένος από την υποδοχή αλλά και το ότι η υπάλληλος τον θυμήθηκε μετά δύο χρόνια, σκέφτηκε πως αυτό θα είτανε πολύ καλός τρόπος προβολής για τα ξενοδοχεία του. Μόλις επέστρεψε έβαλε τους υπαλλήλους του να δουλεύουνε για να πραγματοποιήσουν την επιθυμία του.

Λύση A):
Με ένα κόστος $2,500,000.00 κατέβασαν τα καλύτερα προγράμματα αναγνώρισης φυσιογνωμίας, χρονολογίας, ειδικές κάμερες, τμήσεως χρόνου σε μικροδευτερόλεπτα, υπολογισμού ικανότητας υπαλλήλων, κτλ. κτλ..

Λύση B):

Ο μεγαλοξενοδόχος ξαναταξίδεψε στο εν λόγω ξενοδοχείο και πρόσφερε ένα πολύ σεβαστό ποσό στην υπάλληλο για να του πει τι τεχνολογία χρησιμοποιούσαν. Η υπάλληλος αρνήθηκε ευγενικά την δωροδοκία και του είπε:

''Κοιτάξτε, κύριε, έχουμε κάνει μιά συμφωνία με τους ταξιτζήδες να ερωτούν τους πελάτες που μας φέρνουν αν έχουν ξαναέρθει στο ξενοδοχείο μας και, σε καταφατική περίπτωση, όταν ο ταξιτζής φέρνει εδώ τις βαλίτσες μας κάνει ένα σινιάλο και κερδίζει ένα δολλάριο...''

Ηθικό δίδαγμα:

Μη περιπλέκεις τα πράγματα !... Φαντάσου τις απλούστερες λύσεις...

Μάθε να συγκεντρώνεσαι στις λύσεις...όχι στα προβλήματα!..............

new edition of elafile.net

KAΛΗΜΕΡΑ

Aliki Tsikirtzi

*KAΛΗΜΕΡΑ*
Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ ♥♥♫♫♥♥Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ
........................)
.......................(,)
..........).........._'\!/'_...

Η πιο αγαπημένη μου λέξη: “Μαμά”!

Από : http://moirasou.org/ti-xes-vily-ti-xa-panta_post/h-pio-agaphmenh-mou-leksh-mama/

Σχέσεις

από: Βίλυ Αργυρούδη

στις: 10 Δεκεμβρίου 2013, 16:31

Η ώρα ήταν 2 το μεσημέρι και πρέπει να ήταν τουλάχιστον η 15η φορά που μιλούσαμε από το πρωί στο τηλέφωνο. Βλέπεις, πάντα υπάρχει κάτι που θέλω να της πω. Βλέπεις, πάντα κάτι θα μοιάζει μισό, εάν δεν το μοιραστώ μαζί της. Βλέπεις, είναι ένα από τα μεγαλύτερα -αν όχι το μεγαλύτερο- κομμάτι της ζωής μου και τώρα που λείπω από το σπίτι μου, μου λείπει τόσοοοο…

“Με αγαπάς;”, με ρώτησε.

“Όσο δεν μπορούσα να φανταστώ“, θα της απαντούσα εάν σκεφτόμουν λίγο παραπάνω την ερώτησή της και δεν απαντούσα αυθόρμητα “πάρα πολύ, μαμά μου“.

Και ξαφνικά ήταν λες και οι ρόλοι άλλαξαν. Αυτό το “με αγαπάς;” που την ρωτούσα όλα αυτά τα χρόνια εγώ μανιωδώς και ενστικτωδώς, ήρθε η δική της σειρά να το ρωτήσει. Κι ας ξέραμε και οι δυο πως η απάντηση δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να είναι αρνητική, κι ας ξέραμε ότι το ρωτούσαμε σχεδόν μηχανικά, κι ας γνωρίζαμε ότι η ερώτηση αυτή ήταν απλά ένα λίγο διαφορετικά ειπωμένο “σε αγαπώ” της μιας προς την άλλη.

Ο λόγος που θα ήθελα να κάνω παιδιά στο μέλλον είναι εκείνη. Εκείνη είναι -όσο παράδοξο κι αν ακούγεται- και ο μοναδικός λόγος που μερικές φορές σκέφτομαι ότι δεν θα ήθελα. Θα ήθελα να κάνω παιδιά κι εγώ, λοιπόν, για να της μοιάσω και να καταφέρω να προσφέρω στα δικά μου όλα όσα μου χάρισε τόσο απλόχερα και τόσο ανιδιοτελώς εκείνη. Και γιατί είναι η ίδια και ο λόγος που δεν θα ήθελα; Γιατί πολύ φοβάμαι πως όσο κι αν προσπαθήσω, όσο κι αν κοπιάσω, όσο κι αν σφίξω τα δόντια και ανοίξω την καρδιά, ποτέ δεν θα μπορούσα να την φτάσω.

Η Λιάνα -έτσι λένε την μαμά μου, κι ας την έλεγε Λουκία ο Κώστας στις αρχές της σχέσης μας (ε όχι και τόσο αρχές αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς) είναι παράδειγμα. Προς μίμηση, όμως, ή προς αποφυγή; Μμμμ δεν ξέρω και θα σου εξηγήσω ευθύς πώς το εννοώ.

Σε έναν μεγάλο μας καυγά, λίγο προτού κλείσω δυνατά την πόρτα πίσω μου και βγω από το σπίτι, θυμάμαι να της φωνάζω ότι είναι το μεγαλύτερο παράδειγμα προς αποφυγή και ευθύς αμέσως να βάζω τα κλάματα. Και εκείνη τη στιγμή, όταν ξεστόμιζα αυτήν την κουβέντα, πιστέψτε με, το εννοούσα.

Παράδειγμα προς αποφυγή γιατί η Λιάνα όταν δίνει, δεν ζητάει ποτέ να πάρει κάτι πίσω. Γιατί η Λιάνα όταν την χτυπάνε από το ένα μάγουλο, γυρίζει και από την άλλη πλευρά. Γιατί η Λιάνα όταν σκύβει, θεωρεί φυσιολογικό να την “πηδάνε”, κι ας συμβουλεύει μια ζωή τα δικά της παιδιά να μην το επιτρέπουν στους γύρω τους. Γιατί η Λιάνα, η Λιάνα μου, είναι ο δεύτερος καλύτερος άνθρωπος που γνώρισα ποτέ -μετά τη γιαγιά μου- και ο κόσμος δεν συγχωρεί στις μέρες μας τέτοια λάθη. Παράδειγμα προς αποφυγή γιατί το συγκεκριμένο λάθος μερικές φορές, ακόμα μέχρι και σήμερα, δεν της το έχω συγχωρήσει ούτε κι εγώ.

Διαβάζοντας ένα βιβλίο του Χόρχε Μπουκάϊ, έλεγε κάπου:

“Κάποια παιδιά είναι αυτό που θα λέγαμε προνομιούχα γιατί πηδάνε μόνα τους από το τραμπολίνο και βουτάνε στη ζωή από ένα σημείο ευνοϊκό”.

Ξέρεις τί σκέφτηκα, διαβάζοντας αυτή την πρόταση; Ότι εάν τυχόν υπήρχε ένας και μόνο λόγος που θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι ανήκω σε αυτή την ομάδα παιδιών, αυτός είναι η Λιάνα.

Εκείνη που μας έμαθε πώς να αγαπάμε, πώς να πιστεύουμε στον εαυτό μας, πώς να πατάμε στα πόδια μας -ακόμα κι όταν αυτά τρέμουν-, εκείνη που ξέχασε να είναι “εκείνη” γιατί πέρασε όλη της τη ζωή μέχρι σήμερα με το να είναι “εμείς”…

Fwd: FW: ΕΠΕΙΓΟΝ...... Σημειωστε το παρακαλω

---------- Προωθημένο μήνυμα ----------
Από: NIKOLAS K 
Ημερομηνία: 6 Δεκεμβρίου 2013 - 4:25 μ.μ.
Θέμα: FW: ΕΠΕΙΓΟΝ...... Σημειωστε το παρακαλω
Προς:

---

 ΕΠΕΙΓΟΝ.....

 

 

FW: Το Σπουργίτι και ο Ουρανός

---------- Προωθημένο μήνυμα ----------
Από: NIKOLAS K 
Ημερομηνία: 6 Δεκεμβρίου 2013 - 4:39 μ.μ.
Θέμα: FW: Το Σπουργίτι και ο Ουρανός
Προς:

Το Σπουργίτι και ο Ουρανός

 

Υπήρχε κάποτε ένα μικρό σπουργίτι, που κάθε φορά που ζύγωνε μια θύελλα, ξάπλωνε ανάσκελα στο έδαφος και σήκωνε τα λεπτά ποδαράκια του προς τον ουρανό.
«Γιατί το κάνεις αυτό;» το ρώτησε μια αλεπού.

«Για να προστατέψω τη γη, που έχει τόσα πολλά ζωντανά πλάσματα» απάντησε το σπουργιτάκι. «Σηκώνω τα πόδια μου για να συγκρατήσω τον ουρανό, αν φανούμε άτυχοι κάποια φορά και ο ουρανός πέσει επάνω μας».

Η αλεπού γέλασε ειρωνικά. «Με αυτά τα καχεκτικά ποδαράκια που έχεις, θα συγκρατήσεις τον απέραντο ουρανό;»
Και το μικρό σπουργίτι απάντησε «εδώ στη γη, ο καθένας έχει το δικό του κομμάτι ουρανού για να συγκρατήσει».

Γερμανικά!!... Τι γλώσσα κι αυτή.

Γερμανικά!!... Τι γλώσσα κι αυτή.

Fwd: FW: η Θεσσαλονίκη και πως έχει μεταμορφωθεί.

---------- Προωθημένο μήνυμα ----------
Από: NIKOLAS K 
Ημερομηνία: 2 Δεκεμβρίου 2013 - 4:03 μ.μ.
Θέμα: FW: η Θεσσαλονίκη και πως έχει μεταμορφωθεί.

Δημοσιεύθηκε στις 22 Νοέ 2013

Η Ομάδα 'Παλιές φωτογραφίες της Θεσσαλονίκης' στο Facebook παρουσιάζει "Η μεταμόρφωση μιας πόλης" 'Old Photos of Thessaloniki' on Facebook presents a short film 'Τransformation of a city'.
Go to www.facebook.com/groups/oldthessaloniki

This is an educational video. Please only use this video for non-commercial purposes as we do not own the photos or music. Thanks.
More of our videos: https://www.youtube.com/playlist?list...
Music by Hans Zimmer.

http://www.youtube.com/watch?v=Sh0z3Esygzg&feature=youtu.be

Fwd: ΑΝΕΚΔΟΤΟ, Ένα φυσιολογικό άτομο ...

---------- Προωθημένο μήνυμα ----------
Από: NIKOLAS K 
Ημερομηνία: 28 Νοεμβρίου 2013 - 3:48 μ.μ.
Θέμα: FW: ΑΝΕΚΔΟΤΟ

---

Κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης σε ψυχιατρική κλινική, ρώτησα το διευθυντή πώς καθορίζεται εάν ένας ασθενής πρέπει ή όχι να εισαχθεί στην κλινική για θεραπεία;.

"Λοιπόν," είπε ο διευθυντής,
"γεμίζουμε ως επάνω μια μπανιέρα, και έπειτα δίνουμε 
ένα κουταλάκι του γλυκού, 
ένα φλιτζάνι τσαγιού και 
έναν κουβά στον ασθενή
και ζητάμε από αυτόν να αδειάσει τη μπανιέρα."

"Ω, καταλαβαίνω»", είπα, "Ένα φυσιολογικό άτομο, θα χρησιμοποιούσε τον κουβά επειδή είναι μεγαλύτερος από το κουτάλι ή το φλιτζάνι τσαγιού."

"Όχι" είπε ο διευθυντής. "Ένα φυσιολογικό άτομο θα τραβούσε το βούλωμα. Θέλετε κρεβάτι κοντά στο παράθυρο, ή μήπως σας ενοχλεί το φώς ;"

ΑΠΟ ΠΟΥ ΚΡΑΤΑ Η ΣΚΟΥΦΙΑ ΣΟΥ???

Vassilis Rigopoulos

Συμπλήρωσε στο παρακάτω πεδίο το επίθετό σου και δες σε ποιο μέρος της Ελλάδας υπάρχουν αναλογικά οι περισσότεροι με αυτό το επίθετο!

 

http://blog.vrisko.gr/cat/vrisko-info/apo-pou-krataei-i-skoufia-sou?gclid=CKviopH5vrQCFcq-zAodvzIAfA

όποιος μπορεί, ας δώσει 22 ευρώ τον μήνα σε μια οργάνωση που οργανώνει συσσίτια

Καλημέρα.

Αντί να υιοθετήσουμε ένα παιδί στην Αφρική δίνοντας μια συνδρομή,

όποιος μπορεί, ας δώσει 22 ευρώ τον μήνα σε μια οργάνωση που οργανώνει συσσίτια. Αυτό λέγεται ανθρωπιά.

Όσον αφορά την δημοκρατία μας ... είναι ρακένδυτη

και βιασμένη από την άρχουσα τάξη (όλα τα κόμματα).

Εάν ήθελαν οι αριστερές δυνάμεις να προτείνουν λύσεις, τώρα θα ήμασταν πολύ καλύτερα.

Όλους τους ενδιαφέρει πως θα "αρπάξουν" την "κουτάλα").

 Καλημέρα.

Μια ηλιόλουστη χειμωνιάτικη μέρα έχει ήδη αρχίσει..

Aggelopoulou Dora

Πολλές πολλές καλημέρες σε όλους!!
Μια ηλιόλουστη χειμωνιάτικη μέρα έχει ήδη αρχίσει..

Άνω Πορρόια Σερρών

Άνω Πορρόια Σερρών

ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟ

NIKOLAS K

Κάποτε ένας Τούρκος δικαστής κάλεσε τον π. Βασίλειο (μετέπειτα γέροντας Ιερώνυμος) στο αρχοντικό του. Όταν έφθασε στο αρχοντικό του δικαστή του είπε:

- Αφέντη παπά, εγώ είμαι Τούρκος, μωαμεθανός. Όμως απ'το μισθό που παίρνω, κρατάω τα απαραίτητα για την οικογένεια μου και τα υπόλοιπα τα ξοδεύω σε ελεημοσύνες.

Βοηθάω χήρες, ορφανά, φτωχούς, προικίζω άπορα κορίτσια που παντρεύονται, βοηθάω αρρώστους. Κρατάω με ακρίβεια τις νηστείες, προσεύχομαι και γενικά προσπαθώ να είμαι συνεπής στην πίστη μου.

Επίσης όταν δικάζω, προσπαθώ να είμαι δίκαιος, δε χαρίζομαι σε κανέναν, όσο μεγάλη θέση κι αν έχει. Τι λες, όλα αυτά που κάνω δεν είναι αρκετά για να κερδίσω τον παράδεισο, που λέτε σεις οι χριστιανοί;

Ο π. Βασίλειος εντυπωσιάστηκε από όσα του είπε ο Τούρκος δικαστής κι ο νους του πήγε αμέσως στον εκατόνταρχο Κορνήλιο (Πράξ. ι΄). Διέκρινε μεταξύ τους δύο βίους παράλληλους.

Κατάλαβε πως πρόκειται για δίκαιο και καλοπροαίρετο άνθρωπο και ίσως η δική του αποστολή να ήταν ίδια με εκείνην του Απόστολου Πέτρου προς τον εκατόνταρχο. Αποφάσισε λοιπόν να δώσει τη μαρτυρία της πίστης του.

-Δεν μου λες, αφέντη, έχεις παιδιά;

-Ναι, έχω.

-Δούλους, έχεις;

-Έχω και δούλους.

-Ποιος εκτελεί καλύτερα τις εντολές σου, τα παιδιά ή οι δούλοι σου;

-Σίγουρα οι δούλοι μου, γιατί τα παιδιά, με το θάρρος που έχουν, πολλές φορές παρακούν και κάνουν ό,τι θέλουν, ενώ οι δούλοι μου κάνουν πάντα ό,τι τους λέω εγώ.

-Δε μου λες αφέντη, όταν εσύ πεθάνεις ποιος θα σε κληρονομήσει: οι δούλοι σου, που εκτελούν τις εντολές σου πιστά, ή τα παιδιά σου που σε παρακούν;

-Μα τα παιδιά μου βέβαια. Μόνο αυτά έχουν κληρονομικά δικαιώματα, όχι οι δούλοι.

-Ε, λοιπόν, όσα κάνεις αφέντη είναι καλά, αλλά το μόνο που μπορούν να σου κάνουν, είναι να σε κατατάξουν στην κατηγορία των καλών δούλων. Αν όμως θέλεις να κληρονομήσεις τον παράδεισο, τη βασιλεία των ουρανών, πρέπει να γίνεις υιός. Κι αυτό γίνεται μόνο με το βάπτισμα. 

Αγάπη! Τι είναι αυτό;

Τί είναι αυτό;

ΕΝΑ ΣΠΟΥΡΓΙΤΗΣ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

Ο Αμερικανός ακαδημαϊκός και στοχαστής, Νόαμ Τσόμσκι, αναλύει τις δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης.

Νόαμ Τσόμσκι: «Αυτές είναι οι δέκα τεχνικές για να σας ελέγχουν το μυαλό»

Ο Αμερικανός ακαδημαϊκός και στοχαστής, Νόαμ Τσόμσκι, αναλύει τις δέκα τεχνικές για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Το κείμενο αποτελεί μέρος μιας συλλογής συνεντεύξεων του Ν.Τσόμσκι, όπου ο κορυφαίος διανοητής διαπιστώνει διεισδυτικές παρατηρήσεις για τους θεσμούς που διαμορφώνουν τη σκέψη του κοινού και οι οποίοι βρίσκονται στην υπηρεσία της ισχύος και του κέρδους.

1. Η τεχνική της διασκέδασης

Πρωταρχικό στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου, η τεχνική της διασκέδασης συνίσταται στη στροφή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και από τις μεταλλαγές που αποφασίστηκαν από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ, με ένα αδιάκοπο καταιγισμό διασκεδαστικών και ασήμαντων λεπτομερειών.
Η τεχνική της διασκέδασης είναι επίσης απαραίτητη για να αποτραπεί το κοινό από το να ενδιαφερθεί για ουσιαστικές πληροφορίες στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της Ψυχολογίας, της Νευροβιολογίας και της Κυβερνητικής. «Κρατήστε αποπροσανατολισμένη την προσοχή του κοινού, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμαλωτισμένη σε θέματα χωρίς καμιά πραγματική σημασία.
Κρατήστε το κοινό απασχολημένο, απασχολημένο, απασχολημένο, χωρίς χρόνο για να σκέφτεται· να επιστρέφει κανονικά στη φάρμα με τα άλλα ζώα». Απόσπασμα από το Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους.



2 . Η τεχνική της δημιουργίας προβλημάτων, και στη συνέχεια παροχής των λύσεων

Αυτή η τεχνική ονομάζεται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Πρώτα δημιουργείτε ένα πρόβλημα, μια «έκτακτη κατάσταση» για την οποία μπορείτε να προβλέψετε ότι θα προκαλέσει μια συγκεκριμένη αντίδραση του κοινού, ώστε το ίδιο να ζητήσει εκείνα τα μέτρα που εύχεστε να το κάνετε να αποδεχτεί.
Για παράδειγμα: αφήστε να κλιμακωθεί η αστική βία, ή οργανώστε αιματηρές συμπλοκές, ώστε το κοινό να ζητήσει τη λήψη μέτρων ασφαλείας που θα περιορίζουν τις ελευθερίες του.
Ή, ακόμη: δημιουργήστε μια οικονομική κρίση για να κάνετε το κοινό να δεχτεί ως αναγκαίο κακό τον περιορισμό των κοινωνικών δικαιωμάτων και την αποδόμηση των δημοσίων υπηρεσιών.



3. Η τεχνική της υποβάθμισης

Για να κάνει κάποιος αποδεκτό ένα απαράδεκτο μέτρο, αρκεί να το εφαρμόσει σταδιακά κατά «φθίνουσα κλίμακα» για μια διάρκεια 10 ετών. Μ’ αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν ριζικά νέες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός) στις δεκαετίες του 1980 και 1990.
Μαζική ανεργία, αβεβαιότητα, «ευελιξία», μετακινήσεις, μισθοί που δεν διασφαλίζουν πια ένα αξιοπρεπές εισόδημα· τόσες αλλαγές, που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση, αν είχαν εφαρμοστεί αιφνιδίως και βίαια.



4. Η στρατηγική της αναβολής (Σαλαμοποιήση)

Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσετε ως «οδυνηρή αλλά αναγκαία», αποσπώντας την συναίνεση του κοινού στο παρόν, για την εφαρμογή της στο μέλλον. Είναι πάντοτε πιο εύκολο να αποδεχτεί κάποιος αντί μιας άμεσης θυσίας μια μελλοντική. Πρώτα απ’όλα, επειδή η προσπάθεια δεν πρέπει να καταβληθεί άμεσα.
Στη συνέχεια, επειδή το κοινό έχει πάντα την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «όλα θα πάνε καλύτερα αύριο» και ότι μπορεί, εντέλει, να αποφύγει τη θυσία που του ζήτησαν. Τέλος, μια τέτοια τεχνική αφήνει στο κοινό ένα κάποιο χρονικό διάστημα, ώστε να συνηθίσει στην ιδέα της αλλαγής, και να την αποδεχτεί μοιρολατρικά, όταν κριθεί ότι έφθασε το πλήρωμα του χρόνου για την τέλεσή της.



5 . Η στρατηγική του να απευθύνεσαι στο κοινό σαν να είναι μωρά παιδιά

Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύντονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν έναν αφηγηματικό λόγο, επιχειρήματα, πρόσωπα και έναν τόνο ιδιαιτέρως παιδικό, εξουθενωτικά παιδιάστικο, σαν να ήταν ο θεατής ένα πολύ μικρ ό παιδί ή σαν να ήταν διανοητικώς ανάπηρος.
Όσο μεγαλύτερη προσπάθεια καταβάλλεται να εξαπατηθεί ο θεατής, τόσο πιο παιδιάστικος τόνος υιοθετείται από τον διαφημιστή. Γιατί; «Αν [ο διαφημιστής] απευθυνθεί σε κάποιον σαν να ήταν παιδί δώδεκα ετών, τότε είναι πολύ πιθανόν να εισπράξει, εξαιτίας του έμμεσου και υπαινικτικού τόνου, μιαν απάντηση ή μιαν αντίδραση τόσο απογυμνωμένη από κριτική σκέψη, όσο η απάντηση ενός δωδεκάχρονου παιδιού». Απόσπασμα από το «Όπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».



6 . Η τεχνική του να απευθύνεστε στο συναίσθημα μάλλον παρά στη λογική

Η επίκληση στο συναίσθημα είναι μια κλασική τεχνική για να βραχυκυκλωθεί η ορθολογιστική ανάλυση, επομένως η κριτική αντίληψη των ατόμων. Επιπλέον, η χρησιμοποίηση του φάσματος των αισθημάτων επιτρέπει να ανοίξετε τη θύρα του ασυνείδητου για να εμφυτεύσετε ιδέες, επιθυμίες, φόβους, παρορμήσεις ή συμπεριφορές…



7. Η τεχνική του να κρατάτε το κοινό σε άγνοια και ανοησία

Συνίσταται στο να κάνετε το κοινό να είναι ανίκανο να αντιληφθεί τις τεχνολογίες και τις μεθοδολογίες που χρησιμοποιείτε για την υποδούλωσή του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι πιο φτωχή, ώστε η τάφρος της άγνοιας που χωρίζει τις κατώτερες τάξεις από τις ανώτερες τάξεις να μη γίνεται αντιληπτή από τις κατώτερες». Απόσπασμα από το «Ὀπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».



8. Η τεχνική του να ενθαρρύνεις το κοινό να αρέσκεται στη μετριότητα

Συνίσταται στο να παρακινείς το κοινό να βρίσκει «cool» ό,τι είναι ανόητο, φτηνιάρικο και ακαλλιέργητο.



9. Η τεχνική του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή

Συνίσταται στο να κάνεις ένα άτομο να πιστεύει ότι είναι το μόνο υπεύθυνο για την συμφορά του, εξαιτίας της διανοητικής ανεπάρκειάς του, της ανεπάρκειας των ικανοτήτων του ή των προσπαθειών του. Έτσι, αντί να εξεγείρεται εναντίον του οικονομικού συστήματος, απαξιώνει τον ίδιο τον εαυτό του και αυτο-ενοχοποιείται, κατάσταση που περιέχει τα σπέρματα της νευρικής κατάπτωσης, η οποία έχει μεταξύ άλλων και το αποτέλεσμα της αποχής από οποιασδήποτε δράση. Και χωρίς τη δράση, γλιτώνετε την επανάσταση!



10. Η τεχνική του να γνωρίζεις τα άτομα καλύτερα από όσο γνωρίζουν τα ίδια τον εαυτό τους

Στη διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών, οι κατακλυσμιαία πρόοδος της επιστήμης άνοιξε μια ολοένα και πιο βαθειά τάφρο ανάμεσα στις γνώσει του ευρέως κοινού και στις γνώσεις που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι ιθύνουσες ελίτ.
Χάρη στη Βιολογία, τη Νευροβιολογία και την εφαρμοσμένη ψυχολογία, το «σύστημα» έφτασε σε μια εξελιγμένη γνώση του ανθρώπινου όντος, και από την άποψη της φυσιολογίας και από την άποψη της ψυχολογίας.

Το σύστημα έφτασε να γνωρίζει τον μέσο άνθρωπο καλύτερα απ’ όσο γνωρίζει ο ίδιος τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων, το σύστημα ασκεί έναν πολύ πιο αυξημένο έλεγχο και επιβάλλεται με μια μεγαλύτερη ισχύ επάνω στα άτομα απ’ όσο τα άτομα στον ίδιο τον εαυτό τους.

Και όμως για να καταρρεύσουν όλα αυτά αρκεί μια στιγμή αφύπνισης. Το «κόκκινο χάπι» που έλεγε ο Μορφέας στόν Νέο στην ταινία Μatrix. Αν υπάρξει έστω μια φευγαλέα στιγμή αφύπνισης όλο το οικοδόμημα καταστρέφεται και πέφτει όπως μια κουρτίνα, και το κυριότερο η κουρτίνα αυτή δεν μπορεί να αναρτηθεί ξανά. Για αυτό σας παρουσιάζουμε τις 10 τεχνικές, μόλις τις παρατηρήσετε ότι συμβαίνουν γύρω σας και εφαρμόζονται κάθε μέρα, η αφύπνιση έρχεται νομοτελειακά. Για όποιον θέλει περισσότερη αφύπνιση ας διαβάσει το «σπήλαιο του Πλάτωνα» και θα ξημερώσει ένας καινούριος κόσμος.

... Επιδίωξη της τυρανίας είναι να πτωχεύσουν οι πολίτες ...

Μαγαζί ωδικών πτηνών

NIKOLAS K
Περνάει μια κοπέλα έξω από ένα μαγαζί ωδικών πτηνών με ένα παπαγάλο για κράχτη στην πόρτα.
Ακούει κάποιον να της φωνάζει «ΨΙΤ», γυρνάει αυτή και ρωτάει :
- Τι;
- Είσαι πολύ άσχημη, Χάλια μαύρα, της λέει ο παπαγάλος.
Τσαντίζεται αλλά το αγνοεί. Την άλλη μέρα πάλι τα ίδια ο παπαγάλος :
- Ψιτ, λέει ο παπαγάλος
- Τι; ρωτάει αυτή
- Είσαι πολύ άσχημη, Χάλια μαύρα, της λέει ο παπαγάλος.
Αυτή τη φορά μπαίνει μέσα στο μαγαζί, πιάνει το αφεντικό και του λέει το σκηνικό. Τα παίρνει το αφεντικό, βγαίνει έξω, αρπάζει τον παπαγάλο απ" το λαιμό και του λέει :
- Θα σε φάω ζωντανό ρε παλιόπουλο. Γι αυτό σε έχω έξω; Ξανα τόλμα να πεις βλακείες και σε έσκισα στα δύο!
Τα ακούει όλα αυτά η κοπέλα και φεύγει ευχαριστημένη ρίχνοντας ένα υπεροπτικό βλέμμα στο πουλί που έχει λουφάξει απ' τη βία του αφεντικού. Την άλλη μέρα, περνάει επίτηδες έξω απ' το μαγαζί, έτσι για να γιορτάσει τη νίκη της έναντι του παπαγάλου.
- Ψιτ, φωνάζει πάλι ο παπαγάλος.
Γυρνάει η κοπέλα με ύφος νικητή και ρωτάει :
- Τιιιι;
Και ο παπαγάλος :
- Ξέρεις εσύ.!!!!!!!!!!!!!

υπάρχει ελπίδα και την αξίζουμε 2ον

Πέντε ευλογημένες κατακτήσεις.

υπάρχει ελπίδα και την αξίζουμε

Εγώ θα προσπαθήσω. Εσύ;